Ta strona korzysta z plików cookie, abyśmy mogli zapewnić Ci jak najlepsze wrażenia z użytkowania. Informacje o plikach cookie są przechowywane w Twojej przeglądarce i wykonują takie funkcje, jak rozpoznawanie Cię po powrocie do naszej witryny i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Nabór do Pracowni Teatralnej „Stół”

Masz 18 lat lub więcej i chcesz spróbować swoich sił na scenie?
Współtworzyć spektakl teatralny? Przez parę godzin w tygodniu stać się kimś innym? Wyzwolić swoje emocje? Przekonać się, czym jest aktorstwo? Przyjdź na próbę Pracowni Teatralnej „Stół” do DK „Słowianin”, ul. Korzeniowskiego 7, tel.: 91 434 56 63. Próby odbywają się dwa razy w tygodniu: we wtorki w godzinach 16.00-20.00 oraz w czwartki w godzinach 18.00-20.00.
Początki działalności Pracowni sięgają lat 80-tych, kiedy w DK „Hetman” instruktor teatralny – Iwona Korab-Kowalska założyła pierwszy zespół. Od lat 90-tych do roku 2018 zajęcia odbywały się w gościnnym Zamku Książąt Pomorskich, a obecnie w Domu Kultury „Słowianin”. Członkami PT „Stół” jest młodzież ze szkół średnich, studenci i dorośli. Pracownia prowadzi szeroko rozumianą edukację artystyczną w dziedzinie teatru, propaguje i aranżuje działania twórcze. Celem Pracowni jest poszukiwanie niekonwencjonalnych rozwiązań scenicznych w pracy z tekstami sięgającymi źródeł ludzkich emocji i rozterek.
W repertuarze Pracowni Teatralnej są obecnie dwa gotowe już spektakle:
„Dziesiona” Konrada Dulkowskiego to wypowiedziany bez znieczulenia dramat upadku męskości, której zasady świat współczesny wynaturzył i spotwornił. Rozpisany na głosy bohater zbiorowy spektaklu to dzisiejszy mężczyzna z jakiejś wielkomiejskiej „dzielni”. Nie ma tam miejsca na wzruszenia, na czułość, na tęsknotę za rycerskością, jest paniczna obawa przed wyimaginowaną małością i śmiesznością, jest strach przed brakiem akceptacji. A ten nieubłaganie pcha do zbrodni.
„W imię ojca i syna” Szymona Bogacza jest mroczną fantasmagorią, ale tylko z pozoru. Bohater na progu dojrzałości, niespełniony, choć usilnie próbujący własnemu życiu nadać znaczenie, zanurza się we wspomnienia, by odnaleźć utraconą więź z ojcem. Tylko on mógłby mu pomóc określić siebie. Wspomnienia uosabiają się, zmarły ojciec zjawia się być może jako duch, a być może jako żałobne synowskie projekcje. Finału sztuki próżno szukać w pogodzeniu się syna ze wspomnieniami, ale może finałem staje się przezwyciężenie maski obojętności uparcie i niszczycielsko trawiącej bohatera.
Prace nad kolejnymi spektaklami są w fazie zaawansowania.
Zapraszamy do zespołu!
fot. Andrzej Krupiński